Leuk om al die reacties te lezen, van alle kanten... geweldig!
Zaterdag aan het einde van de dag heb ik met een paar meiden buiten gegeten. De trap af en op de kade gezeten waar we in het water prachtige vissen zagen! Iemand vertelde dat het die dag 39 graden is geweest... Enorm warm dus!!
Hier hadden ze zaterdagavond een soort van winterfair :-). Dat voelt heel raar bij deze temperatuur. Mensen hadden hun best gedaan om iets te maken. Mooie spulletjes en lekkernijen werden er binnen verkocht.
Zondag ben ik naar de locale kerk geweest. We zaten op het dak van een huis. Gelukkig waren er lakens gespannen voor de zon. Desondanks waren de mensen nat van het zweet, dat kan ook van het enthousiaste zingen zijn ;-). Bijzonder dat er wereldwijd christenen zijn!
Er waren ook een aantal medewerkers van de Logos Hope om zich te introduceren. Eind van de maand komen zij naar Madagaskar.
Zondagmiddag heb ik nog even van de tweepersoonskamer genoten en daar via internet een preek geluisterd.
Toen heb ik mijn spullen allemaal weer ingepakt (waarom heb ik zoveel meegenomen!?, o ja, twee maanden vakantie ;-) en ben ik vervolgens naar de zes persoonscabine gegaan..
Dat was even slikken en improviseren, maar wel te overzien. That's shiplife zei het meisje van de receptie... :-)
Zondagavond heerlijk een bakkie gedaan bij de medelanders, wat heel gezellig was.
Maandag om 7.45 de wekelijkse bijeenkomst die verplicht is voor alle medewerkers. Hier wordt begonnen met gebed. Nieuws en bijzonderheden worden meegedeeld, waarna de werkweek begint. Een weekopening dus.
In het weekend was het rustig aan boord. Een aantal medewerkers zijn een weekend weg geweest. Nu is alles weer in volle bedrijvigheid.
Voor mij was het vandaag de introductiedag, hetgeen intensief was. Er wordt van alles behandeld, hygiëne, gezondheid, uitleg over het ziekenhuis. Deze dag begon vroeg en was laat afgelopen. Toen had ik wel moeite om mijn ogen open te houden ;-). Tussendoor genoeg pauzes om bij te komen. Het groepje bestond uit een paar medewerkers die deze week begonnen zijn, uit de USA, Australie, Canada en Zuid-Afrika en ik uit Nederland. Ook de rekentoets moest ik maken. En dat in het Engels. Toen ik een foutje had, werd me dat geduldig uitgelegd. Ook dit heb ik behaald, gelukkig!
's Avonds kregen we uitleg over de voorschriften mbt veiligheid.
Het calamiteitenplan werd doorgenomen. Overal is aan gedacht. Er kan ook van alles gebeuren. De presentatie sloot af met de tekst uit psalm 3: 4 en 6. Als we dat mogen weten zijn we echt veilig!

Dinsdag eindelijk mijn blauwe pakje, het uniform aan! Ik werk op de
B-ward, de afdeling met VVF patiënten. Hier liggen vrouwen die een hersteloperatie ondergaan hebben van een fistel. Dit is een beschadiging van de blaas met als gevolg incontinentie. Door gebrek aan goede medische zorg moeten veel vrouwen in Afrika vaak een lange en moeilijke bevalling doorstaan. In de meeste gevallen overleeft het kindje de bevalling niet en blijft de moeder met een fistelprobleem achter.
Mercy Ships biedt gratis fisteloperaties aan voor de vrouwen. (zie mercyships.nl)
Het was deze dag niet druk. Ik ben echt weer leerling. Ik hou m'n ogen goed open. Er gaat nog veel langs me heen, en dat is niet alleen doordat m'n oren dicht zitten...
Na het eten hebben we een wandeling gemaakt op straat, dus in de haven. Het was heerlijk om te bewegen. Beweging heb ik hier minder. Ik heb nu niet de vele loopjes van en naar de o.k. Daar staat tegenover dat ik heel de dag wel veel de trappen op en af loop.
Als je van boord wil, moet je met je pasje langs de security om uit te checken en terug ook weer. Voor 21.00 uur moet iedereen binnen zijn. Het is niet veilig om dan nog over straat te gaan.
Woensdag had ik mijn eerste avonddienst. 's Morgens gaven de kinderen van de onderbouw een mini concert. Ze zongen prachtige kerstliederen. Er zijn namelijk ook kinderen van de long-stay werkers die hier wonen en zij moeten natuurlijk ook gewoon naar school.
Donderdag was ik vrij. Wel vroeg mijn bed uit gegaan voor het ontbijt wat door de weeks van 6.30 - 7.30 is. Ze hadden deze dag pancakes en dat had ik natuurlijk niet willen missen :p. Daarna ben ik weer even terug gegaan in bed. Ik heb de benodigde formulieren van de introductie ingeleverd wat me een bon voor een gratis koffie bij de Starbucks opleverde :-) Gelukkig is de koffie hier niet zo duur.
Het is buiten nog steeds warm, maar met het windje wel uit te houden.
Ik begrijp dat het in Nederland ook niet koud is. Raar idee dat veel mensen druk zijn met de dingen rondom kerst. Hier gebeurt dat ook. Amerikanen kunnen er heel wat van. Veel versieringen en cadeautjes... Mensen blijken erg creatief te zijn. Het is sfeervol... Maar laten we niet vergeten wat kerst echt betekend...

Iedereen, juist de mensen die het moeilijk hebben, wil ik in deze periode al het nodige toewensen!!

liefs